«Yπό το Φως της Αλήθειας» - Μήνυμα του Γκράαλ
του Αμπντ-ρου-σίν |
Το έργο του Αμπντ-ρου-σίν «Υπό το Φως της Αλήθειας» – Μήνυμα του Γκράαλ – προσφέρει στον αναγνώστη μια προσέγγιση στη δράση των νόμων της φύσης και της δημιουργίας. Με κατανοητό τρόπο ο συγγραφέας περιγράφει τις ενέργειες των διαφόρων νόμων που είναι αλληλοσυνυφασμένοι μεταξύ τους μέχρι και την τελευταίες υποδιαιρέσεις. Για παράδειγμα, η φυσιολογική πορεία ενός σπόρου είναι ότι θα αποδώσει το πολλαπλάσιο της αρχικής ποσότητας όταν αναπαραχθεί. Αυτή η φυσική αρχή δεν περιορίζεται μόνο στο φυτικό βασίλειο, αλλά οι ενέργειες αυτού του νόμου βρίσκουν ακόμα και τον άνθρωπο μέσα από τον αντίκτυπο των σκέψεων και πράξεων που γέννησε. Ο άνθρωπος θερίζει το πολλαπλάσιο της σποράς που είναι δημιούργημα της βούλησής του. Μια τέτοια συγκομιδή μπορεί να του φέρνει χαρά αλλά και λύπη. Σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητο να αναπροσδιοριστεί η αντίληψη ότι η προσωπικότητα ενός ανθρώπου σχετίζεται μόνο με μια μοναδική ζωή, διότι ο άνθρωπος είναι ένας οδοιπόρος ο οποίος κατοικεί αυτό τον πλανήτη Γη σε αλλεπάλληλες ενσαρκώσεις ως άνθρωπος. Ό,τι συνέβαινε επομένως στο μακρινό παρελθόν σε αυτή τη γη, ήταν κατά κάποιον τρόπο έργο δικό μας, των σημερινών ανθρώπων, γιατί συμμετείχαμε ενεργά στα δρώμενα εκείνων των εποχών κατά τη διάρκεια προηγούμενων ενσαρκώσεων.
Τα θέματα που αναπτύσσει ο Αμπντ-ρου-σίν στο έργο του αφορούν στο νόημα της ζωής και στην αποστολή που πρέπει να εκπληροί ο άνθρωπος σε αυτή τη γη. Μεταξύ άλλων εξηγείται και η διαφορετικότητα της φύσης ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα, η οποία εκφράζεται κυρίως σε έναν πιο λεπτό τρόπο της γυναίκας που τείνει προς το φως.
Εάν ο αναγνώστης ακολουθήσει τις εξηγήσεις του Αμπντ-ρου-σίν χωρίς αγκυλώσεις, θα οδηγηθεί σε ένα σημείο που διαισθάνεται τι εννοούσαν οι διάφοροι πολιτισμοί αυτής της γής με αυτό που ονόμασαν «Θεό». Ο Θεός ως δημιουργός των πάντων γίνεται αντιληπτός μέσα σε αυτή την δημιουργία μόνο από εκείνον τον άνθρωπο που προσαρμόζεται άνευ όρων στην κτίση και στους νόμους που δρουν μέσα σε αυτήν. Εξυπακούεται ότι δεν επιτρέπεται κανένας διαχωρισμός μεταξύ πίστης και επιστήμης. Και τα δυο έχουν την ίδια καταγωγή και απαιτούν για την κατανόησή τους έναν αντικειμενικό έλεγχο ο οποίος μπορεί να γίνει μόνο απουσία κάθε είδους δεσμεύσεων.
Τα θέματα που αναπτύσσει ο Αμπντ-ρου-σίν στο έργο του αφορούν στο νόημα της ζωής και στην αποστολή που πρέπει να εκπληροί ο άνθρωπος σε αυτή τη γη. Μεταξύ άλλων εξηγείται και η διαφορετικότητα της φύσης ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα, η οποία εκφράζεται κυρίως σε έναν πιο λεπτό τρόπο της γυναίκας που τείνει προς το φως.
Εάν ο αναγνώστης ακολουθήσει τις εξηγήσεις του Αμπντ-ρου-σίν χωρίς αγκυλώσεις, θα οδηγηθεί σε ένα σημείο που διαισθάνεται τι εννοούσαν οι διάφοροι πολιτισμοί αυτής της γής με αυτό που ονόμασαν «Θεό». Ο Θεός ως δημιουργός των πάντων γίνεται αντιληπτός μέσα σε αυτή την δημιουργία μόνο από εκείνον τον άνθρωπο που προσαρμόζεται άνευ όρων στην κτίση και στους νόμους που δρουν μέσα σε αυτήν. Εξυπακούεται ότι δεν επιτρέπεται κανένας διαχωρισμός μεταξύ πίστης και επιστήμης. Και τα δυο έχουν την ίδια καταγωγή και απαιτούν για την κατανόησή τους έναν αντικειμενικό έλεγχο ο οποίος μπορεί να γίνει μόνο απουσία κάθε είδους δεσμεύσεων.